Ասում ես՝ ուզում ես գրող դառնալ/So You Want to Be a Writer

ասում ես՝ ուզում ես գրող դառնալ:
եթե դա քո միջից պոռթկալով դուրս չի գալիս՝
ամեն ինչին հակառակ,
ուրեմն մի՛ արա:
եթե դա դիմակազերծված չի գալիս
սրտիցդ, ուղեղիցդ, բերանիցդ ու
աղիքներիցդ,
ուրեմն մի՛ արա:
եթե պետք ա ժամերով նստես
ու նայես կոմպիդ էկրանին
կամ մեջքդ ծռես
գրամեքենայիդ վրա՝
բառեր փնտրելով,
ուրեմն մի՛ արա:
եթե դու դա անում ես փողի համար
կամ փառքի,
ուրեմն մի՛ արա:
եթե դա անում ես, որովհետև ուզում ես
անկողնուդ մեջ լիքը կանայք լինեն,
ուրեմն մի՛ արա:
եթե պետք ա նստես ու գրածդ
նորից ու նորից արտագրես,
ուրեմն մի՛ արա:
եթե հենց մենակ դրա մասին մտածելն արդեն
ծանր աշխատանք ա,
ուրեմն մի՛ արա:
եթե փորձում ես գրել ինչ-որ մեկի նման,
ուրեմն մի՛ արա:
եթե սպասում ես, թե երբ ա դա ոռնոցով մեջիցդ դուրս գալու,
ուրեմն համբերատար սպասիր:
եթե էդպես էլ ոռնոցով դուրս չգա,
ուրեմն մի ուրիշ բանով զբաղվիր:
եթե սկզբից պետք ա դա կարդաս կնոջդ,
ընկերուհուդ, ընկերոջդ,
ծնողներիդ կամ էլ ուրիշ մեկի համար,
ուրեմն պատրաստ չես:
մի՛ եղիր ուրիշ գրողների նման,
մի՛ եղիր հազարավոր մարդկանց պես, ովքեր իրենց
գրող են կոչում,
մի եղիր անհետաքրքիր, ձանձրալի ու
հավակնոտ, մի տարվիր ինքդ քո հանդեպ
սիրով:
աշխարհի գրադարանները հորանջելուց մեռնում են՝
պահելով նման հեղինակների:
դրանց թիվը մի՛ ավելացրու:
մի՛ արա էդ բանը:
եթե դա հոգուցդ դուրս չի թռչում
հրթիռի պես,
եթե հանգիստ նստելը քեզ չի
խելագարեցնում, հասցնում ինքնասպանության
կամ սպանության,
ուրեմն մի՛ արա:
եթե քո միջի արևը չի
այրում աղիքներդ,
ուրեմն մի՛ արա դա:
երբ իրոք ժամանակը գա
ու դու լինես ընտրյալը,
դա կլինի ինքն իրեն
ու ոչինչ չի խանգարի դրան,
ու դա կշարունակի իր անելիքը մինչև
դու մեռնես, կամ էլ ինքը մեռնի քո մեջ:
ուրիշ ձև չկա:
ու երբեք չի էլ եղել: